Glaise
"Ze waren met twee, nu zijn ze met drie: door de creativiteit van cellist Alexandre Bughin toe te voegen, beschikken Philippe Cloes en Nicolas Paternotte nu over het ideale instrument om deze bijzondere kunstvorm te presenteren, waarvan dit het derde album is, dat gesproken woord en instrumentale muziek combineert, een soort synthese tussen melodrama en sprechgesang. Hier is alles zelfgemaakt, dezelfde inspiratie doordringt de gepassioneerde, zwart-tedere teksten van Cloes en de muziek van zijn metgezellen, waar de cello zowel een lyrische tegenstem aan de vocale lijn toevoegt - min of meer "intonerend" -, als een ritmische bounce dicht bij jazz. Naast zijn tekstuele en dramatische kracht is het resultaat van hoog muzikaal niveau." Martine Dumont-Mergeay, La Libre Belgique, 30 november 2022.
In juli 2019 vroeg de duo Cloes en Paternotte, dat al enkele jaren actief is op de Franstalige scène, mij om hen te vergezellen met het doel een nieuwe formule als trio uit te proberen, in het verlengde van het werk dat ze tot dan toe als duo hadden verricht; een zoektocht naar symbiose tussen muziek en woorden, waarbij de conventies worden uitgedaagd. Twee jaar eerder maakte ik kennis met hun bijzondere universum in de studio van de Provincie Luik, tijdens een opname van een voor sextet bewerkte versie van de muziek van de twee kameraden. Hun tweede album, Les Ogives, is het resultaat van deze samenwerking.
Februari 2020, we komen dus met z'n drieën samen voor een week van residentie in het Théâtre Poème, dat destijds werd geleid door Sébastien Romignon Ercolini. De toon werd al snel gezet: een minder abstracte taal, duidelijk gericht op jazz en hedendaagse muziek, werd aangenomen in de muzikale voorstellen van Nicolas die mij werden voorgelegd, met de wens om toch een klassiek kamermuziek-ADN te behouden. Ik neem deel aan deze nieuwe uitdaging als arrangeur-improvisator, een rol die toen nog geheel nieuw voor mij was. Vervolgens waren er twee concerten aan het einde van de residentie om de eerste creaties aan het publiek te presenteren; het duo veranderde in een trio, Glaise was geboren.
Glaise is de grondstof die men naar wens vormt en kneedt, waarbij het vertrekpunt soms de tekst is en soms de muziek. Hoewel ik mijn plek vond als arrangeur, was het onder de aanmoedigingen van mijn twee collega's dat ik kort na onze eerste werkweek mijn eigen composities aan hen voorlegde. Dit project heeft me tot een maker gemaakt en heeft mijn relatie met muziek ingrijpend veranderd.
Eind 2022 resulteerden onze lange creatie sessies in een eerste album dat onder het label Homerecords verscheen. Le Temps du Geste werd geprezen door de critici om zijn durf, originaliteit en artistieke verfijning. Het is dan ook overbodig te zeggen dat ik met enorm veel plezier en onbeschaamde trots nu op het podium sta met mijn twee metgezellen, in 100% originele creaties.
Het trio
